κριτικός: Emi
Βαθμολογία: ⭐⭐⭐⭐ / 5
Εκδότης: Εκδόσεις Καστανιώτη
Αριθμός Σελίδων: 140
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Έτος Έκδοσης: 2005
Το βιβλίο ξεκινάει με τον Θάνατο της μητέρας του Πρωταγωνιστή, ένα τραγικό γεγονός που παρ' όλη τη σημασία του, το δέχεται πολύ ήρεμα δίχως θλίψη. Αυτό φυσικά δηλώνει πολλά για τον χαρακτήρα του και για την ιδεολογία του γύρω από τη ζωή. Ο Μερσώ, ο βασικός χαρακτήρας του έργου, είναι ένας άνθρωπος που δεν βιώνει έντονα συναισθήματα όπως ο κοινότυπος κόσμος. Αυτό φυσικά γεννά το ερώτημα για το κατά πόσο είναι "άνθρωπος" κάτι το οποίο δίνει πολύ έμφαση το βιβλίο και φιλοσοφεί εξαίσια στο θέμα αυτό.
Ένα άτυχο γεγονός θα τον τοποθετήσει σε μία καταδικαστέα θέση και εκεί είναι που πραγματικά το βιβλίο λάμπει. Μπορεί το δεύτερο κομμάτι να μην μου άρεσε τόσο πολύ όσο το πρώτο, όμως οφείλω να παραδεχτώ την αναγκαιότητά του. Η "έλλειψη" συναισθημάτων προς τη μητέρα του γίνεται κριτήριο για μία άλλη πράξη, χωρίς να υπάρχει καμία διασύνδεση μεταξύ τους, κάτι το οποίο βάζει τον αναγνώστη να σκεφτεί. Λόγια όπως "δεν είσαι φυσιολογικός" ή "αυτό δεν είναι ανθρώπινο" μας βάζουν σε σκέψεις για το τι είναι πραγματικά φυσιολογικό και πως πρέπει να ζούμε.
Εν κατακλείδι, θα ήθελα να κλείσω με το να αναφέρω πως μπορεί κανείς να μη συμφωνεί με τις ιδεολογικές αντιλήψεις του Μερσώ ή με τον τρόπο που ζει, όμως αξίζει πραγματικά να αναρωτηθεί κάποιες αρχές και αξίες. Το βιβλίο είναι καταθλιπτικό και απαιτεί βαρύ στομάχι!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου